Kategoria

Ćwiczenia narządów mowy

Rozruszaj wargi, by lepiej i swobodniej brzmieć

Używamy ich do ssania, żucia, mówienia i śpiewania. Muszą współpracować i wspierać się nie tylko w artykulacji głosek. Tymczasem możemy zauważyć, że nie zawsze tak jest. Bywają wargi leniwe, mało ruchliwe, takie, którym się nie chce ruszyć. Są skrócone, wydłużone, osłabione, rozwarte lub pogubione, gdy każda robi co chce. Gdy nie pracują sprawnie i mądrze, cierpi na tym nie tylko wymowa. Cierpi krtań, a także oddech.

Rozluźniaj język, by lepiej i swobodniej brzmieć

Język to narząd artykulacyjny – jego ruchy modyfikują ton wytwarzany w krtani, dzięki czemu fala dźwiękowa przybiera postać dźwięku mowy. Nie działa sam, bo potrzebuje pomocy także innych narządów artykulacyjnych. Bierze udział nie tylko w produkcji głosek. Ma ogromny wpływ na to, jak uformowany jest trakt głosowy, a co za tym idzie jaka będzie jakość i barwa naszego głosu.

Ugryź jabłko… w wyobraźni

Ćwiczenie z wyobrażonym jabłkiem uczy większego rozwarcia szczęk, pozwala poczuć prawidłową pozycję żuchwy oraz uświadamia nam, jak mocno i jak często w ciągu dnia zaciskamy szczęki.

Wokalistyczna rozgrzewka buzi i języka

Ta pobudzająca rozgrzewka nie tylko gimnastykuje narządy mowy. Wyzwala także wewnętrzną energię, której potrzebujemy podczas emisji głosu. Połączona z żywiołowym tańcem jeszcze bardziej przygotuje Twoje ciało do wydobywania dźwięków.

Ziewanie w towarzystwie

Ćwiczenie wzmacnia mięśnie podniebienia, pomaga w uzyskaniu wrażenia otwartego gardła, rozluźnia krtań, pogłębia oddech.

Wahadełko – ćwicz precyzyjne ruchy języka

W tym ćwiczeniu w szczególny sposób liczy się precyzja. W szybkim tempie ćwiczenie wykona każdy, ale nieprawidłowo. Każdy element ćwiczenia jest ważny – tempo, opuszczenie żuchwy, dokładny ruch języka.

Przykładowe zestawy ćwiczeń motoryki narządów artykulacyjnych

Przykładowe zestawy ćwiczeń motoryki narządów artykulacyjnych dla osób, które nie mają problemów logopedycznych, głosowych, a także problemów w zakresie funkcjonowania stawu skroniow-żuchwowego. W przeciwnym wypadku oraz w razie wątpliwości należy skonsultować się z logopedą, fizjoterapeutą lub lekarzem foniatrą.