Zacznij od zmiany nastawienia. Przyjmij postawę oczekiwania, ciekawości, co jeszcze kryje się w Twoim głosie i pozwól mu Cię zaskoczyć.

Być może uważasz, że nie zasługujesz, by Twój głos był zdrowy. Może wmówiono Ci, że jest słaby, zbyt delikatny, by spełniać Twoje marzenia. Może przez większość swojego życia uważasz, że silny, zdrowy i piękny głos nie jest dla Ciebie.

To jedno z trudniejszych zadań, z którymi mierzymy się, gdy kształcimy głos, zaczynamy śpiewać, mówić, grać głosem, występować publicznie czy traktować go jak narzędzie pracy i ekspresji. Bo największe kłody pod nogi rzucamy sobie sami.

Niektórzy nie znają tego uczucia. Nie wiedzą jak to jest, gdy dźwięk po prostu płynie. A dzieje się tak, gdy nic i nikt nie blokuje nut, które mieszkają w naszych sercach. Gdy włącza się wewnętrzny krytyk, gdy w naszej głowie siedzi cenzor, który nie pozwala nam na autentyczność i szczerość, możemy odczuwać ból tworzenia dźwięków.

Bycie

To

Boimy się zmian, a są one nieodłącznym elementem życia i rozwoju. Nieznane przeraża. Pomaga zmiana nastawienia. Zamiast, albo mimo strachu – otworzenie się na to, co nowego może pojawić się w naszym życiu. Oczekiwanie i gotowość na coś nowego, ekscytującego pomagają nam przejść przez kolejne etapy rozwoju.

Afirmacja dla tych, którzy chcieliby odkryć w swojej palecie trochę więcej ciepłych odcieni.
Wypowiadamy na głos w taki sposób, by warstwa dźwiękowa pokrywała się z wypowiadanymi słowami. Poszukajcie tych dźwięków. One są w każdym z nas. Być może gdzieś głęboko schowane, zakurzone.

Niektórzy mają z tym spory problem. Gdy zabieramy głos, uwaga innych skupia się na nas i wypowiadanych słowach. Gdy śpiewamy, słuchacze podążają za naszymi dźwiękami, wsłuchują się w dźwięki, słowa, emocje. Znajdujemy się w centrum uwagi, a to może powodować lęk, poczucie bycia ocenianym. Te nieprzyjemne odczucia potrafią odebrać radość z tego, że możemy, potrafimy mówić, śpiewać czy dzielić się swoim wewnętrznym światem.

Z biegiem lat coraz bardziej się z nim zaprzyjaźniam. Wiem, że mogę na nim polegać, dbam o niego, troszczę się o ten mój największy skarb. Nie zawsze podoba mi się jego brzmienie- szukam przyczyn i wyciągam wnioski. Uważniej go słucham i oswajam się z tym, jak słyszą go inni.

Na wiele rzeczy w życiu nie mam wpływu – na przykład na pogodę czy to, co myślą inni. Po prostu się dzieją. Mogę zmienić tylko, co da się zmienić, czyli moje własne myśli, moje reakcje, moją postawę, nie tylko fizyczną, ale też wobec życia. Nawet w najtrudniejszych chwilach mam moc decydowania o tym, na czym skupię moją uwagę i czemu poświęcę energię.

Ucieczka od ciszy to ucieczka od siebie, własnych myśli, lęków, obaw, emocji.
Bycie ciągle zajętym to nie tylko moda i styl życia, ale obawa przed tym, co pojawi się w życiu, gdy się zatrzymamy.

Praca głosem bywa trudna, wyczerpująca, wymagająca. Pochłania ogrom energii fizycznej i umysłowej. I choć nie widzimy tego, choć spożywane przez nas napoje i pokarmy nie docierają bezpośrednio do krtani (chyba, że się właśnie krztusimy, gdy nagłośnia na czas nie zamknie do niej wejścia), to, co jemy i pijemy wpływa na jakość dźwiękową naszego głosu oraz swobodę emitowania dźwięków.

Jednym ze sposobów oszczędzania głosu jest słuchanie innych np. podczas rozmowy. Słuchanie z większą uwagą, może także w większym wymiarze czasowym niż do tej pory. Trudna to sztuka, ale pozwólmy sobie na słuchanie innych.

Kochanie siebie sprawia, że jesteśmy zdrowsi, silniejsi. Nie jest to cudowna tabletka, czarodziejska różdżka. To ogrom energii, która napędza nas do tego, by dać sobie to, co najlepsze dla nas. Bez poczucia winy. Troska o swoje zdrowie staje się czymś naturalnym. Jest przedłużeniem, wyrazem tej miłości. Pozwala nam słuchać siebie, bo jesteśmy ważni dla siebie. Reagować na to, czego potrzebujemy, bo mamy do tego prawo. O wiele trudniej wyrządzać sobie świadomie krzywdę, gdy kochamy siebie. Dla kogoś kogo kochamy, chcemy jak najlepiej. Chcemy o niego dbać, sprawiać mu przyjemność, zapewniać o swojej miłości.

Wprawdzie w okolicach weekendu czy innych dni wolnych myślenie o odpoczynku i relaksie pojawia się naturalnie i łatwiej poddajemy się przyjemności płynącej z nicnierobienia, to jednak warto wzmacniać w sobie to przekonanie, że każdego dnia zasługujemy na relaks i mamy do niego prawo.

To nie takie łatwe żyć w świecie, odczuwać mocniej, słyszeć więcej, widzieć więcej, a jednocześnie czuć, jakby to nie był świat dla nas. Wrażliwość to cecha, którą staramy się wytępić, bo przeszkadza, utrudnia życie. Choć możemy mieć wrażenie, że nas ogranicza, to właśnie dzięki niej możemy tworzyć, rozwijać się i piękniej żyć. Pozwala nam patrzeć głębiej, widzieć to, czego nie dostrzegają inni i czerpać z tego ogromną siłę. Inspiruje nas, motywuje. Wrażliwość jest siłą. Potrzebna jest jej akceptacja, by móc ją wykorzystać.

Codzienne ćwiczenia i głos.

Wdzięczność i głos.

Rozgrzewka i głos.

Woda i głos.

Sen i głos.

Aktywność fizyczna i głos.