Część pierwsza:
Mruczymy wydłużając głoskę „m” i lekko samogłoski „u”, „o”, „a”. Poszczególne dźwięki oddzielamy krótką pauzą (-) :„mmmmuuuuummmm…” (-) „mmmmooooommmm…”(-) „mmmmaaaaammmm…” (-)„mmmmuuuuummmmoooommmmmaaaaammm”
Posłuchaj i znajdź swoje wibrujące dźwięki:
Twoja przeglądarka nie obsługuje nagrania.
Obserwuj wibracje w klatce piersiowej, na nosie, górnej wardze i zębach, czole, czubku głowy, kościach twarzy, kościach głowy – możesz przykładać dłoń do tych miejsc, by poczuć drgania. Pomyśl o tym, by wydłużone samogłoski w wyobraźni „zawiesić”, „utrzymać” na poziomie głoski „m” i odczuwanych drgań.
Część druga
Wypowiadamy te same dźwięki, ale bez przedłużania
Mrucz-u-o-a-2: Z pauzą (-) między poszczególnymi częściami, krótkie oddzielone dźwięki:„mum mum mum” (-) „mom mom mom”(-) „mam mam mam” (-)„mum mom mam”(-)„mu mu mu” (-)„mo mo mo”(-)„ma ma ma”(-)„mu mo ma”(-)
Posłuchaj i wypowiadaj dźwięki z wibracją:
Twoja przeglądarka nie obsługuje nagrań.
Tym razem wibracje będą odczuwalne krócej, ale są nadal obecne. Dążymy do tego, by były obecne także wtedy, gdy wypowiadamy krótkie dźwięki oraz gdy mówimy, śpiewamy.
Jeśli odczucie wibracji jest słabe, zanim wydobędziesz dźwięk otwórz usta, jakbyś chciał ziewnąć lub ugryźć duże jabłko i zacznij ćwiczenie.
Ćwicz, aż osiągniesz stan, gdy wibracje pojawiają się w głosie naturalnie.
Rozwibruj głos, obudź rezonatory i ustaw dźwięk zanim zaczniesz mówić bądź śpiewać, a Twój głos zabrzmi inaczej.
