Głos powstaje pod wpływem impulsów płynących z centralnego układu nerwowego do poszczególnych części aparatu głosowego. Jest to wynik naszej chęci i motywacji do wydawania dźwięków (mówienia czy śpiewania). Podstawowym warunkiem jest tu rozluźnienie mięśni całego ciała. Rozluźnienie umożliwia dotarcie impulsów płynących z mózgu i decyduje o odpowiedzi ciała na te impulsy wyrażającej się w jakości głosu. Gdy pojawia się przeszkoda blokująca swobodną reakcję na wewnętrzne impulsy, zmienia się brzmienie głosu. Wiąże się to również z tym, że w wyniku wychowania, obyczajów, norm i doświadczeń tracimy w dużym stopniu umiejętność spontanicznych, odruchowych działań. Tracimy częściowo lub całkowicie naturalne możliwości głębokiego oddechu, naturalnego wyrażania własnych potrzeb, emocji, a w konsekwencji posługiwania się swoim autentycznym głosem.
Głos blokują przeszkody natury psychofizjologicznej, takie jak np.:
- skrywanie prawdziwych uczuć,
- niewyrażone emocje,
- brak miłości do siebie,
- brak dystansu do siebie,
- powstrzymywanie złości na kogoś,
- żal do siebie, do rodziców,
- złości na siebie,
- napięcia w ciele,
- słuchanie swojego wewnętrznego krytyka (cenzora siedzącego „w głowie”)
- niska samoocena,
- niskie poczucie własnej wartości,
- brak wiary we własne siły,
- uzależnienie od opinii innych,
- lęk przed opinią innych,
- duma,
- blokady intelektualne, duchowe.
Blokady mające swoje źródło w umyśle, przekładają się więc również na blokady w ciele. Wciągamy brzuch, zaciskamy krtań, gardło, szczęki nie chcąc ujawnić prawdziwych emocji poprzez głos. Emocje próbując jednak dojść do głosu powodują pojawienie się skurczy mięśni (np. brzucha), ściskanie w gardle czy pojawienie się nienaturalnych, dziwnych czy irytujących dźwięków. Owe przeszkody utrudniają lub uniemożliwiają naturalny przepływ powietrza w kierunku strun głosowych, powodują, że wydobywanie głosu wiąże się z wysiłkiem (jego wydobycie w większym stopniu zależy od kompensacyjnego działania gardła i jamy ustnej). Wskutek wewnętrznych zahamowań głos może się nienaturalnie podwyższyć, wyrażać m.in lęk, bezradność, niepewność.
Aby głos brzmiał w pełni, by mogły ujawnić się jego możliwości, trzeba usunąć te wszystkie przeszkody. Tylko wtedy głos będzie zgodny z wewnętrznymi impulsami i swobodnym przepływem energii; tylko wtedy będzie to głos wolnego człowieka. Taki głos jest obecny, gdy jesteśmy zrelaksowani, czujemy się swobodnie, mamy dobry nastrój, oddychamy w swoim indywidualnym rytmie. Nie przypomina on wówczas żadnego innego, jest spontaniczny, pełen pozytywnej energii, a kiedy płynie – słyszana jest OSOBA.
Jak uwolnić głos?
- Określ, co Cię blokuje, co powstrzymuje Twój głos, co może zmieniać jego naturalne brzmienie.
- Mów i śpiewaj jakby nikt nie słuchał.
- Pytaj siebie, jak odczuwasz dźwięk, a nie, jak brzmisz.
- Uwolnij się od oceniania dźwięku w kategorii dobre – złe
- Wyrzuć z siebie tłumione emocje, uczucia, lęki, niepewność – wytup je, wyskacz, wyszczekaj, wytańcz, wyśpiewaj.
Zobacz również ćwiczenia otwierające kanał głosowy i uwalniające głos.
