Wszyscy wiemy, że można wstać z łóżka, wypić coś i szybko coś zjeść, wybiec z domu i po kilkudziesięciu minutach od postawienia nóg na podłodze – zacząć mówić, śpiewać, występować, przemawiać… Tak, to jest możliwe, bo nasz głos działa od pierwszych chwil po przebudzeniu (chyba, że właśnie dopadł nas bezgłos). Ale dobrze też wiemy, jaki jest dźwiękowy efekt w tych pierwszych momentach, gdy zaczynamy wydobywać dźwięki bez przygotowania w innej, niż nasza domowa przestrzeń – w przestrzeni publicznej (gdy słuchają nas inni, gdy odległość między nami a słuchaczami jest większa, gdy dochodzą zewnętrzne, ważne dla nas okoliczności).

Każdy z nas w swoim życiu tysiące razy wypowiada(ł) te słowa , zwykle bez żadnej kontroli programując w ten sposób swój umysł i ciało na porażkę. Częściej ten dialog toczy się w głowie, ale zdarza się też, że mówimy o tym głośno. Może to i lepiej, bo szanse na osłabienie wpływu tych słów maleją, gdy uświadomimy sobie, jak ważna jest ocena naszych możliwości i jej skutki gdy np. pracujemy nad rozwojem naszego głosu.