Ciało jest tym elementem, który ma nam pomagać w lepszym wydobywaniu dźwięków. Nie chodzi tu tylko o to, by emitowaniu dźwięków sprzyjała dobra postawa, ale również o to, by dobrze z nim się czuć. Dlatego też kilka chwil poświęćmy akceptacji naszego cielesnego Ja.
Ciało można pokochać. Proste „zabiegi” pomogą Ci w uczynieniu ze swojego ciała, najlepszego dla Twojej duszy miejsca na ziemi.
Wewnętrzne dziecko to metafora naszego potencjału, naszych możliwości i kreatywności. To także niewinna część nas, nasze dzieciństwo i emocjonalny świat. To wszystko to, co w nas naturalne i spontaniczne. Jest wolne i ufne, ciekawe świata i spragnione miłości.
Wewnętrzne dziecko to termin obecny w wielu formach pracy terapeutycznej. Metaforę wewnętrznego dziecka (rozumianego jako synonim naszego dzieciństwa, emocji i odruchów wyrobionych od pierwszych dni życia) w pracy nad głosem wykorzystuje Aneta Łastik, autorka książek „Poznaj swój głos...twoje najważniejsze narzędzie pracy” oraz „Wewnętrzne dziecko”.
Choć wydają się małe, choć czasem postępują nieodpowiedzialnie i niemądrze, to właśnie dzieci mogą stać się naszymi nauczycielami życia. Tak wiele można się od nich nauczyć, jeśli tylko zejdziemy z pozycji tego dorosłego, mądrego, bardziej doświadczonego i staniemy się towarzyszem i małego i trochę większego człowieka.
Poczucie własnej wartości to podstawa naszego życia. By dobrze żyć, rozwijać się, dobrze komunikować się ze światem, być radosnym człowiekiem, radzić sobie z problemami i podejmować kolejne wyzwania potrzebujemy odczuć, że niezależnie od zewnętrznych okoliczności, ocen innych ludzi jesteśmy kimś ważnym, kim wartym uwagi swojej i innych, kimś, kto ma takie sama prawa, jak inni.
Jak wyraża się miłość do samego siebie? Pisałam w jednym z wcześniejszych artykułów, to pragnienie dla siebie tego, co najlepsze. Traktuj więc siebie jak najważniejszą w Twoim życiu osobę. Dla takiej osoby chcemy jak najlepiej, chcemy dać jej wszystko, czego jej potrzeba, wspieramy ją, przytulamy, obdarowujemy ciepłym słowem. Taka osoba czyni nas radosnym, uśmiechniętym. Dzięki niej życie jest piękniejsze i staje się bardziej kolorowe.
Niskie poczucie własnej wartości, to wg R.Anthonego swoiste przyzwyczajenie, nawyk mający na celu uniknięcie wymogów, jakie pojawiają się w naszym codziennym życiu. To doskonała wymówka, która pozwala nam unikać rzeczywistości , nie dostrzegać jej taką, jaką jest.
Zgodnie z filozofią kaizen (metoda małych kroków w osiąganiu celu i rozwoju) każda zmiana, nawet ta, która ma dobre założenia i prowadzić ma do czegoś dobrego, budzi w nas lęk. Zaczynamy zadawać sobie pytania, które blokują naszą kreatywność, pomysłowość; przerażamy się czekającym nas wyzwaniem.
Głos to człowiek. Nie da rozdzielić się tych dwóch elementów. Ta zależność sprawia, że wszystko to, co dotyka nas jako człowieka, przełoży się na nasz głos – jego brzmienie czy kondycję. Ta zależność działa również w drugą stronę – praca nad głosem zmienia człowieka.
