Polip krtani (polypus laryngis)
Najczęściej występujący niezłośliwy guz strun głosowych. Występuje głównie między 30 a 50 rokiem życia.
Najczęściej występujący niezłośliwy guz strun głosowych. Występuje głównie między 30 a 50 rokiem życia.
Stan patologiczny narządu głosowego. Owrzodzenie zlokalizowane jest w tylnej części głośni w okolicy chrząstek nalewkowatych. Częściej występuje u mężczyzn.
Choroba rozwija się gwałtownie, głos przeważnie nie jest zmieniony, zaczerwieniona i opuchnięta jest nagłośnia.
Stan chorobowy, który w badaniu laryngoskopowym wykazuje zaczerwienienie i obrzęk strun głosowych.
Choroba, w której na powierzchni błony śluzowej obserwuje się białe naloty z zapalną obwódką.
Zaburzenie głosu towarzyszące chorobom krtani, które przede wszystkim dotyczą fałdów głosowych.
To skrajny i zaawansowany stan dysfonii - całkowity brak głosu, zanik głosu wywołany niedowładem mięśni krtaniowych, do którego dochodzi w przypadku daleko posuniętych zmian krtani, a także na podłożu czynników psychicznych (silny stres, emocje).
Do głównych przyczyn urazów krtani zalicza się: nadmierny wysiłek głosowy, uszkodzenia pointubacyjne, urazy zewnętrzne oraz toksyny i ciała obce.
Zaburzenie głosu typu dysplastycznego, w któym występuje rowek lub rynienka, tj. bruzda dzieląca fałdy głosowe na dwie części.
Wszelkie uszkodzenia nerwu błędnego pociągają za sobą porażenia zewnętrznych i wewnętrznych mięśni krtani. Główną przyczyną porażenia nerwów krtaniowych są operacje tarczycy.