W tym tygodniu rozmawiamy z nieznajomymi albo z tymi, których znamy tylko z widzenia. Celem ćwiczenia jest obserwacja i trening głosu w sytuacji nowej, zaskakującej oraz przełamywanie lęku przed mówieniem. Spontaniczne rozmowy oswajają z tym, co nieznane, uczą nawiązywania kontaktu z ludźmi, co możesz wykorzystać w swojej codziennej pracy głosem.
Bywa, że nasz głos brzmi ostro, sucho, apodyktycznie. Możemy nie uświadamiać sobie tego, że brakuje w nim ciepła i życzliwości. Niekiedy nasze nawyki głosowe lub dźwięki, które wynosimy z rodzinnego domu sprawiają, że tak właśnie brzmimy. Gdy do tego dodamy pośpiech, brak czasu, zagonienie i stres, nietrudno o utratę szczerej życzliwości nie tylko w głosie, ale i w codziennym życiu.
Czy aby na pewno? Czy Twój głos brzmi groźnie, ostro? Brakuje mu ciepłej nuty miłości, spokoju i radości? Może ochładza Twoje stosunki z rozmówcami, rodziną, słuchaczami zamiast Cię do nich zbliżać? Odkryj w sobie wewnętrzne światło, które ociepli Twoje wnętrze i które inni usłyszą w Twoim głosie.
Ile razy odsuwasz od siebie wykonanie zadania? Może Twoja lista rzeczy do zrobienia pęka w szwach, a Ty czujesz coraz większy smutek, irytację, bezsilność? Ile razy przekładasz na „kiedyś” rozpoczęcie ćwiczeń, dbanie o formę, zmianę nawyków. Ile razy uciekasz od swoich marzeń, bo wymagają od Ciebie trochę zaangażowania?
Odruchowo sięgamy po telefony, smartfony, gdy budzi nas budzik, gdy usłyszymy dźwięk powiadomienia o nowych wiadomościach, lajkach, komentarzach lub wzywa nas praca, z którą łączy nas „silna” więź. Zatapiamy się w zewnętrznym świecie już od pierwszych chwil. Jeszcze zanim wstaniemy, nasze myśli biegną ku przyszłości, planujemy kolejne działania, zaczynamy się zamartwiać. A gdyby tak przerwać ten automatyczny ciąg?
Zbyt często wyciągamy błędne wnioski, upraszczamy, uogólniamy i twierdzimy, że inni mają lepiej, mają więcej talentu, lepszą technikę, że innym jest łatwiej, inni potrafią, a to z nami coś jest nie tak. Zazdrościmy tego, czego nie odnajdujemy w sobie. Widzimy jedynie to, co zewnętrzne i nie wiemy, jaką cenę inni płacą za to, co widzą nasze oczy.
„Zbyt często spędzamy dużo czasu, a czasem nawet całe życie, u boku ludzi- w tym bliskich- którzy nas nie dostrzegają, którzy są obok ciałem, ale zachowują się, jakby byli nieobecni. W ten sposób czujemy się dużo bardziej samotni, niż gdybyśmy naprawdę byli sami” (F. Saldmann). Bywa, że my sami jesteśmy tymi „nieobecnymi” dla innych.
Bądź górą, gdy stres, problemy, szara codzienność próbują zachwiać Twoim poczuciem własnej wartości, wewnętrzną siłą. Bądź górą, gdy lęk i trema odbierają Ci głos i dobre brzmienie. Bądź górą, gdy brakuje Ci skupienia i wtedy, gdy tracisz kontakt z własnym ciałem. Bądź górą, by pełniej żyć tu i teraz, po swojemu, w radości, bez presji.
Wizualizacja nie wymaga wielkich ćwiczeń, a do tego możemy ją zastostować prawie wszędzie. Także po, by przed przystąpieniem do ćwiczenia głosu lepiej się nastroić i przygotować ciało. Proste ćwiczenie będzie pomostem, który ułatwi ciału wejście w przyjemniejszy stan bycia, sprzyjający nauce.
Każdy z nas żyje w swoim tempie, porusza się w innym rytmie, inną ma rutynę dnia codziennego. Możemy codziennie wykonywane czynności wykorzystać także jako relaksujący przerywnik, czas na głębszy oddech, uspokojenie myśli. Te najprostsze ćwiczenia doskonale pomagają w pozbyciu się napięć. Osłabiają negatywny wpływ stresu na ciało i umysł i nie trzeba się do nich specjalnie przygotowywać, szukać na nie czasu w napiętym terminarzu.
