Do głównych przyczyn urazów krtani zalicza się: nadmierny wysiłek
głosowy, uszkodzenia pointubacyjne, urazy zewnętrzne oraz toksyny i
ciała obce.

Zaburzenie głosu typu dysplastycznego, w któym występuje rowek lub
rynienka, tj. bruzda dzieląca fałdy głosowe na dwie części.

Wszelkie uszkodzenia nerwu błędnego pociągają za sobą porażenia
zewnętrznych i wewnętrznych mięśni krtani. Główną przyczyną porażenia
nerwów krtaniowych są operacje tarczycy.

Najczęściej występujący niezłośliwy guz strun głosowych. Występuje
głównie między 30 a 50 rokiem życia. 

Stan patologiczny narządu głosowego. Owrzodzenie zlokalizowane jest w tylnej części głośni w okolicy chrząstek nalewkowatych. Częściej występuje u mężczyzn. 

Choroba rozwija się gwałtownie, głos przeważnie nie jest zmieniony,
zaczerwieniona i opuchnięta jest nagłośnia.

Stan chorobowy, który w badaniu laryngoskopowym wykazuje
zaczerwienienie i obrzęk strun głosowych.

Choroba, w której na powierzchni błony śluzowej obserwuje się białe
naloty z zapalną obwódką.

Zaburzenie głosu towarzyszące chorobom krtani, które przede wszystkim
dotyczą fałdów głosowych.

To skrajny i zaawansowany stan dysfonii – całkowity brak głosu, zanik
głosu wywołany niedowładem mięśni krtaniowych, do którego dochodzi w
przypadku daleko posuniętych zmian krtani, a także na podłożu czynników
psychicznych (silny stres, emocje).